Raadsheer

S c h a a k v e r e n i g i n g
♗ De Raadsheer
A m s t e r d a m
Anno 1922

Na de zesde ronde in klasse 1 B had de Raadsheer 1 - tot onze stomme verbazing - toch nog uitzicht op een mogelijk kampioenschap. ENPS 2 had namelijk een flinke steek laten vallen door te verliezen van Amsterdam West 4, wardoor het verschil tot slechts 1 mp was teruggelopen tussen ENPS en ons, maar ook Amsterdam West 2 stond met ons gelijk op mp; al hadden wij de meeste bp van iedereen. En ENPS  moest de laatste ronde tegen hen! We moesten dan wel de laatste wedstrijd winnen van Oosten-Toren 1 en ENPS mocht niet winnen.

Het eerste deel van dat scenario stond gepland voor woensdag 1 mei, thuis. Dus op de Dag van de Arbeid moest ons eerste team flink aan de bak. De voortekenen waren goed, want zie: het team was compleet, dus we waren tot de tanden bewapend. Alleen Jonas zat in Wenen, maar hij kon wel vooruitspelen in Diemen op donderdag 25 april. Hij speelde remise op bord 1. We hadden op iets meer gehoopt, maar het kon natuurlijk best. Het kon immers nog alle kanten op. Toen de spelers van OT op 1 mei binnenkwamen, bleek dat zij een aantal van hun sterkste spelers niet konden opstellen. Dus waar wij geen enkele speler met een rating onder de 1900 hadden, hadden zij er slechts twee die erboven zaten. Hun sterkste speler die er wel bij was, was een oude bekende van ons. Theo Gosman heeft jaren in ons eerste team gespeeld, was daarnaast ook jaren penningmeester van de Raadsheer en op een haar na clubkampioen. Hij speelde op bord 5 tegen Jeroen. Er waren sowieso veel bekenden, want wij spelen eigenlijk al vele jaren tegen OT 1 en hoewel er natuurlijk verloop was, is de harde kern er nog steeds. Daartoe hoort zeker teamcaptain Hank Hoving; hij kreeg op bord 2 Tobias voor zijn kiezen. De sfeer was, zoals altijd tegen hen, prima deze avond. 

We begonnen dus bij een stand 0,5-0,5. En eigenlijk kan ik - sorry hoor - veel copy-pasten van vorige verslagen: we waren veel sterker, maar dat was niet zonder meer duidelijk aan de borden. De eerste uren maakte ik geen aantekeningen, maar ik zag aan de helft van de borden tijdnood ontstaan aan onze kant.  Maar enfin: rond 22 uur stonden vooral Ivo (3) en Leon (8) erg goed en in Tobias heb ik sowieso altijd vertrouwen. Leon speelde tegen Budi Manuri, meestal een hele lepe en goede speler, maar dit keer ging het toch niet goed want Leon kwam steeds beter te staan. Om niet alsnog in de fout te gaan maakte hij het uiterst voorzichtig af, maar dat lukte dan ook prima!  Tobias stond toen al een kwaliteit voor en dan is het voor hem een kwestie van tijd. Dat bleek ook. Olaf zat puffend en hijgend achter zijn bord, want zijn luchtwegen waren nog zeker niet op orde en eigenlijk hoorde hij in bed te liggen. Hoewel Olaf het daar niet aan zal wijten, kan het niet geholpen hebben; hij verloor van invaller Paul van Sonderen. Niets ten nadele van Paul, maar je zou toch normaal verwachten dat Olaf sterker is. Die avond niet: 2,5 - 1,5. 

Dus nog vier borden. Pessimist als ik ben was ik er niet gerust op. Ivo stond al vanaf het begin veel beter (inmiddels 2 pionnen voor en een veel betere stelling), Maar Jeroen leek het zwaar te hebben, evenals Simon (4) en beiden hadden ook minder tijd. Bij Zhanna (7) kon het nog alle kanten op, maar ook haar klok zag er dreigend uit. Hoe dan ook: Jeroen leek een (tegen) aanval te hebben maar moest daarvoor wel de deur open zetten. Hierdoor kon Theo naar binnen komen en zelfs mat geven. Zoals verwacht won Ivo, dus 3,5,-2,5, maar met die twee borden van Simon en Zhanna moest ik het nog zien. Gelukkig heb ik er geen verstand van, Zhanna zat achter haar bord zoals ik dat eerder had gezien: geconcentreerd en loerend op een kans. Die kans kwam: zij kreeg een aanval en die voerde ze perfect uit. Ze haalde dus het winnende punt binnen en was heel gelukkig toen ik haar dat vertelde. Simon's tegenstander was het op een gegeven moment even kwijt en zelfs dacht ik even dat hij door zijn vlag zou gaan in plaats van Simon. Dat gebeurde niet, maar remise werd het wel. Zodoende dus 5-3; de winst was binnen. 

Maar nu nog het tweede deel van het scenario. Want ENPS en AW 2 speelden een dag later, in West. Er waren al mensen van ENPS bij ons komen kijken, maar dat hoeft niet want Victor Bartman is hun teamleider! Dat was dus spannend. Diehard Olaf was ernaartoe gegaan en deed ons via de groepsapp verslag van de gebeurtenissen. Daaruit bleek dat het ontzettend spannend was en het er de hele avond om gespannen heeft. Dan waren we somber en dan leefden we weer op. Maar helaas: ENPS redde het net en won met 3,5-4,5. Dat was dus net genoeg want ze hielden een matchpunt meer. Teleurstellend natuurlijk, maar toch ook weer niet helemaal onverwacht; we hadden al eerder in het seizoen punten verspild. Jammer, we moeten het volgend jaar opnieuw proberen. ENPS natuurlijk hartelijk gefeliciteerd (en vooral de teamleider, onze eigen Victor). Volgend jaar spelen ze met twee teams in de Meesterklasse. Dat zal niet meevallen, maar wat een prestatie!

Het seizoen gaat al weer naar zijn ontknoping toe en dat betekent ook dat het Kattenburger Open zijn einde nadert. Op zondag 14 april werd de zesde ronde van het 15e Kattenburger Open Toernooi gespeeld, natuurlijk zoals altijd bij ons in de Poort. Om persoonlijke redenen was ik dit keer veel te laat maar alle voorbereidingen bleken al door anderen te zijn gedaan. Hartelijk dank daarvoor! Ik kan namen noemen, maar dan noem ik waarschijnlijk ten onrechte ook namen niet . We konden gewoon op tijd beginnen.

De afgelopen jaren was er meestal sprake van een spannende ontknoping van het toernooi. Maar in dit toernooi lijkt het toch een ander geval. Alexander Polak (uit de regio Leiden volgens mij maar hij woont nu in Amsterdam) doet dit jaar voor het eerst mee. Hij heeft de hoogste rating en laat over zijn bedoelingen weinig misverstanden bestaan: hij won alles en staat nu met 6 uit 6 met overmacht op kop. In deze zesde ronde moest ex-winnaar Steve Michel het hoofd voor hem buigen. Er staan echter nog twee mensen op 5 uit 6 die hem de voet nog dwars kunnen zetten. De ene is Joël Groenewoud die speelt bij Amsterdam-West. Dit 14-jarige talent speelt al een paar jaar met onze toernooien mee en vorig jaar (als ik het goed heb) won hij nog de B-groep. Maar inmiddels is hij het toernooi nu begonnen met de tweede rating. Nu won hij van een andere ex-winnaar, Willem Hensbergen. Hij heeft echter al gespeeld tegen Alexander en zoals uit de score blijkt heeft hij dat verloren. De andere is Frans Smit. Dat vind ik stiekem wel erg leuk want Frans is een vriend van me, en een ex-lid en ex-secretaris van de Raadsheer. Maar geen nood: ik heb geleerd altijd  objectief te zijn tijdens toernooien. Je kunt wel uitrekenen dat Frans, na van trouwe deelnemer Frits Veenstra gewonnen te hebben,  nu tegen Alexander moet spelen als ze er allebei zijn bij de laatste ronde. En ik kan wel verklappen dat Frans dan wit heeft en Alexander zwart. Daaronder staan nog drie spelers met 4,5 punt - ook bekende namen (ex-winnaars Frans Schoffelmeer en Aldo van de Woestijne en nog zo'n vaste deelnemer, Kees Sterrenburg). Maar hoe het ook zij: opnieuw zal het toernooi een nieuwe winnaar kennen - de 14e in 15 edities. Het beste Raadsheerlid is - net als vorig jaar - Jop Dekker met tot nu toe 4 punten, maar Joppe Bolderman volgt hem op slechts een halfje.

De laatste ronde wordt pas op 26 mei gespeeld, dus dat duurt nog even. Als je de ontknoping wilt bijwonen kan dat natuurlijk; iedereen is welkom. Er is dit jaar geen B-groep meer; in plaats daarvan zijn er nu 3 ratingprijzen: tot 1850, tot 1600 en tot 1500 aan het begin van het toernooi. Toen golden de ratings van 1 oktober 2023.

Gerie Opgenhaffen.

 

 

Het zou er bijna bij ingeschoten zijn, maar toch nog een kort verslag van de uitwedstrijd van Raadsheer 1 op 4 april tegen VAS 3. Uit de titel blijkt wel dat het inderdaad op een overwinning uitliep voor de Raadsheer. En zowaar: eigenlijk misschien wel voor het eerst dit seizoen is die overwinning ook niet uit beeld geweest. Toch ontbraken deze wedstrijd twee spelers: Zhanna Shendrik en Leon Haverkamp waren verhinderd. En opnieuw viel het niet mee om invallers te vinden, maar dat is toch gelukt. Wim Postema en Douwe Jan Veltheer vielen beiden voor de tweede keer in. Dat was al ruim een week voor de wedstrijd rond, dus we konden rustig aan de wedstrijd beginnen.

Ik kwam veel bekenden tegen bij VAS - ook mensen die ik beter als (ex-)collega's ken. Het eerste deel van de avond bestond dan ook vooral uit kletsen en bijpraten. Dan vind ik vooral Ivo Knottnerus (bord 1 tegen Bas Spoelstra) en Tobias Kabos (bord  2 tegen Jelle Treep) al wel goed staan; de rest is nog erg gelijk. Tegen tienen staan ook Jeroen Goedhart (bord 4 tegen Marten van der Veen - hij is overigens ook lid van VAS) en vooral Jonas Dornieden (bord 5 tegen Roelof Reinders) goed. Tobias ook nog steeds maar Douwe Jan (op bord 7 tegen Joost van Dongen) lijkt het moeilijk te hebben. Het zou echter een avond met veel remises worden. De eerste kwam van Olaf Cliteur (bord 6 tegen "good old" Rob van Dongen). Dat vind ik prima, want nu staat ook Wim (bord 8 tegen Simon Buijs) heel erg goed en nog steeds niemand echt slecht. 

Het eerste punt komt, zoals verwacht, van Jonas. HIj bouwt zijn goede stelling steeds beter uit en deelt uiteindelijk de genadeklap uit - gewoon, zoals het hoort. Maar wel fijn. Ook Wim staat gewonnen, maar zijn tegenstander wil nog even doorlijden. Bij Douwe Jan wordt het heel keurig remise. Na korte tijd volgen er daar nog twee van: bij Ivo was het goede van de stelling af en remise was prima en Simon Groot (bord 3 tegen Chris van Bockel, die we vooral kennen als speler van Zandvoort bij het Strandschaak) loopt vast in een effectieve verdediging. Maar goed: 2-3 en het zag er -zoals al de hele avond - goed uit. Dat bleek ook: de verwachte punten van Wim en Tobias kwamen kort na elkaar binnen. De remise van Jeroen betekende dat we ongeslagen met 2,5 - 5,5 wonnen.

Maar de grootste verrassing ontstond eigenlijk een dag later. Koploper ENPS 2 had tot dan toe alle gewonnen en speelde nu thuis tegen het "zwakke" staartteam Amsterdam West 4. Echter...... ze verloren! Werkelijk totaal onverwacht en zo blijkt maar weer dat niet alleen wij moeten blijven opletten. En tja, dan is er toch weer een mogelijkheid. ENPS moet de laatste ronde uit spelen het sterkere Amsterdam West 2, waar wij ook 4-4 tegen gespeeld hebben. Als zij nu niet verliezen en wij winnen van Oosten-Toren (was overigens ook geen vanzelfsprekendheid is maar ze zijn wel vrijwel veilig). Tja, dan is het kampioenschap toch nog mogelijk. Wel jammer dat wij eerder spelen namelijk op 1 mei thuis terwijl Amsterdam West - ENPS een dag later wordt gespeeld.