Op de dag dat Magnus Carlsen - op zijn 26e verjaardag - met het krachtige Dh6+ het wereldkampioenschap prolongeerde, won ook Raadsheer 1 van Laurierboom Gambiet 2. En dat was ook nodig, wat de eerste twee wedstrijden gingen verloren. We waren ook compleet en konden zonder invallers spelen - het valt een unicum te noemen en het bewijst hoe betrokken iedereen is.
We waren op papier ook wel wat sterker, maar zoals bekend zegt dat lang niet altijd alles. De eerste uitslag kwam al snel binnen: een vlotte remise van Henri op bord 8. Het ging niet echt goed met hem en hoewel hij snel een kwaliteit kwam voor te staan, koos hij voor een snel remise-aanbod tegen Pieter Schmidt. Ik had er vrede mee. Ook Ramon, op bord 1, was snel klaar maar dat was een klinkende overwinning. Laurierboom had op dit bord Rob Geukes "opgeofferd".
Daarna duurde het even, maar het beeld werd steeds positiever. Vincent was op een laat moment opgeschoven naar bord 5, waaraan hij bovendien met zwart speelde. Hij speelde ook nog eens tegen de sluwe aanvalsspeler Budhi Manuri en van tevoren schatte ik dit in als lastig. Maar Vincent verdedigde secuur en toen hij een remise-aanbod kreeg kon hij het natuurlijk direct aannemen. Een ander bord dat ik als moeilijk inschatte was bord 3: hier speelde Mustapha tegen Wilbert de Kruiff, de hoogste ratinghouder van het bezoekende team. Mustapha verloor ook wel een pion, maar bleef op de been. Ten slotte kon hij afwikkelen naar een potremisestelling, wat het dan ook werd. Prima. En bij die stand kreeg ook Jacob remise aangeboden door arbiter en toernooi-organisator Theo Weijers. Onmiddellijk aannemen, raadde ik Jacob aan, want we stonden inmiddels aan twee borden gewonnen. Nu was het 3-2.
En het ging inderdaad goed. Ook Simon, die aan bord 2 speelde, kreeg een opgeofferde speler tegen zich - André van Leeuwen. Maar deze speelde aanvankelijk de sterren van de hemel en het leek erop alsof Simon er niet door zou komen. Maar Simon kromt op zo'n moment nog eens extra de rug, speelt secuur en oplettend door en door een mooie truc kon hij een stuk winnen. Toen was het ook snel gedaan en het belangrijke punt was binnen. Stephan speelde aan bord 4 tegen de andere sterke speler van de tegenstanders, de ervaren en bekende Joost van Steenis. Het was een ongelooflijke rekenpartij waarin niet alleen ik niet wist wie er beter stond, maar beide spelers ook niet. Gelukkig rekende Stephan blijkbaar beter en hij kwam steeds gewonnener te staan, als dat een Nederlands woord zou zijn. Joost bleef het nog lang proberen, maar kon het mat niet ontlopen. Prima! Helaas ging het niet goed me de arme Olaf op bord 6 tegen Mark de Wild Propitius. Hij stond al moeilijk en had weinig tijd. In arren moede plaatste hij een kwaliteitsoffer dat er op het eerste gezicht kansrijk uitzicht, maar het uiteindelijk helaas niet was. Zo eindigde de strijd in 5-3.
Wat er in de andere wedstrijden ook gebeurt (ze moeten nog gespeeld worden): we ruilen de laatste plaats in voor de zesde, net boven de degradatiezone. Maar we zijn er nog lang niet! We hebben nu langdurig reces tot 15 februari en dan staat het sterkste team in de promotieklasse, Caissa 6, op de agenda. Dan, maar in ieder geval in het programma erna moet er nog meer gescoord worden. Gelukkig moet dat ook kunnen met dit team!