van uw verslaggever Pepijn Streng

De SGA bekercompetitie is de afgelopen jaren niet in het voordeel van De Raadsheer uitgevallen en helaas was dat afgelopen woensdag 12 november weer het geval. Die avond kwamen we toch met een sterk team aan voor de zilveren beker. Met Olaf, Ege, Wim en ondergetekende liepen we in rating niet achter op de tegenstanders van De Volewijckers. Maar het liep weer niet goed af voor ons.

Helaas heb ik alleen mijn eigen partij gezien, omdat het een moeilijke was: Heel vroeg kreeg ik een loperoffer voor mijn kiezen, waarna elke zet veel rekenwerk kostte. De partijen waren al in een vergevorderd stadium, toen opeens de lichten uitvielen in de zaal. De klokken werden op stil gezet, en onze gastheren probeerden de oorzaak te achterhalen. Sabotage werd vermoed: De voordeur stond open. Uiteindelijk werd de situatie hersteld, maar ikzelf was helemaal uit de partij, en omdat mijn denkwerk in de eerste fase van de partij veel tijd gekost had liep mijn klok simpelweg leeg en moest ik mijn tegenstander feliciteren.

Niet veel later dolven Ege en Wim ook het onderspit. Ik zag al dat Wim het moeilijk had, zijn koning stond in de verdrukking, en Ege moest een toreneindspel verdedigen met een materiële achterstand. Het was onze voorzitter Olaf die op het laatste moment de eer redde en toch een half puntje binnenhaalde; een schrale troost voor ons.

Met het bronzen team ook al uitgeschakeld kunnen onze bekerambities weer in de kast. Tijd om ons te richten op de gewone SGA-competitie.