Donderdag 5 december is mijn vriend Theo Breidenbach overleden, slechts 62 jaar oud. De laatste twee jaar heb ik hem door omstandigheden niet veel gezien; nu zal ik hem nooit meer zien. Theo was erelid van de Raadsheer en dat was hij niet voor niks. Theo werd lid van de vereniging waar ook zijn oudere broer Arie actief was. Dat hij lid werd van welke vereniging dan ook heeft Theo zelf altijd verbaasd en dat hij er dan ook nog actief werd. En hoe!
Ik denk zo eind jaren '70, begin jaren '80 was het ledenaantal flink achteruit gelopen en leek het bergafwaarts te gaan met de club. Maar toen kwam het dynamische duo Theo Breidenbach en Jacques van der Burg in actie. Zij zorgden voor actieve werving, een warm welkom voor nieuwe leden en vooral heel veel activiteiten - en niet alleen op schaakgebied. Er werden zeer goed bezochte toernooien georganiseerd en een zomercompetitie. Maar vooral ook in de zomer werden er ook heel andere activiteiten georganiseerd. Fietstochten, boottochten, museumbezoek, bezoeken aan buitenlandse toernooien - van alles. Het deed het ledental groeien van net boven de 20 tot zelfs de 100 leden werden bereikt halverwege de jaren '90. Een geweldige prestatie, die vooral bereikt werd door de geweldige sfeer op de club.
Dat heb ik ook gemerkt. In 1986 zocht ik een club in Amsterdam. Ik was al bij een club gaan kijken, maar toen ik per ongeluk moest hoesten werd er van 4 kanten om stilte gesist. Maar bij de Raadsheer werd ik hartelijk welkom geheten en gelijk de eerste avond ging ik na het schaken al mee naar de kroeg. De keuze was snel gemaakt. Met Theo heb ik geweldige avonturen beleefd. Van Amsterdam tot Maastricht en Gent, maar ook zijn we een keer op vakantie geweest naar Hongarije. Theo was altijd goed voor de sfeer; vol met Amsterdamse humor en vaak erg direct. Dat leidde ook wel eens tot conflicten. Maar ik kan niet anders zeggen dat hij zijn hart altijd op de juiste plek had. Hoe vaak heb ik wel niet met hem zitten kraken? B.v. in Sneek onder de Waterpoort, want dat stond op schoppen aas. Wat hebben we gelachen, maar ook gewerkt. Voor de club; zijn club.
Behalve als aanjager was Theo ook jaren actief in het bestuur. Toen ik lid werd was hij extern wedstrijdleider; later volgde hij Jacques op als voorzitter. Ook in het bestuur waren we het lang niet altijd eens; hij was op meerdere manieren onnavolgbaar. Maar vooral was het een ongelooflijk echt mens.
Nadat Theo het voorzitterschap eraan gaf was hij ook veel minder op de club te zien. Het echte schaken was eigenlijk nooit helemaal zijn ding geweest; het ging hem meer om het "randgebeuren". Toch had hij altijd het voornemen om weer meer voor de club te doen. Het zal er niet meer van komen.
De uitvaart zal plaatsinden op de Nieuwe Ooster op 12 december om 12 uur.
Gerie Opgenhaffen